عفونت با ویروس کرونا یا کووید-19، برای اولین بار در اواخر سال 2019 در کشور چین گزارش شد و به سرعت موارد ابتلا به آن افزایش پیدا کرد. پس از گذشت مدت زمان کوتاهی، ابتلا به عفونت با ویروس کرونا در کشورهای مختلف دنیا دیده شد و به همین دلیل سازمان جهانی بهداشت در مارس سال 2020 پاندمی (عالمگیری) ویروس کرونا را اعلام کرد.
عفونت با ویروس کرونا، تاکنون دهها میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا کرده و نزدیک به 1 میلیون نفر را به کام مرگ کشیده است. بر پایه گزارشهای موجود، میزان مرگ و میر عفونت کرونا به طور کلی حدود 3/2% تخمین زده میشود.
علائم عفونت با ویروس کرونا
ابتلا به ویروس کرونا در برخی افراد بدون علامت است یا علائم بسیار خفیف دارد. بقیه افراد علائمی مانند تب، سرفه خشک و خستگی را نشان میدهند.
بیشتر افراد پس از ابتلا به عفونت کرونا، با استراحت در منزل بهبود مییابند.
درصد کمی از مبتلایان دچار علائم جدی، مانند مشکلات تنفسی شدید میشوند و باید در بیمارستان بستری گردند.
تشخیص عفونت با ویروس کرونا
برای تشخیص عفونت با ویروس کرونا از مشاهده علائم بیمار (مانند تب، سرفه، تنگی نفس و …)، نتایج رادیولوژی، سیتی اسکن ریهها و برخی تستهای آزمایشگاهی میتوان استفاده کرد.
شایان ذکر است استفاده از تستهای پیسیآر (PCR)، راه اصلی و قطعی تشخیص عفونت کرونا محسوب میشود. PCR مخفف عبارت انگلیسی Polymerase Chain Reaction است و به نوع خاصی از آزمایش، برای تشخیص وجود اجزای ویروس در بدن اطلاق میگردد.
پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا
تاکنون هیچ واکسنی علیه ویروس کرونا مورد تایید سازمانهای بینالمللی مربوطه قرار نگرفته است. به همین دلیل، پیشگیری از کرونا اهمیت زیادی دارد.
از این رو، سازمان جهانی بهداشت رعایت موارد زیر را توصیه میکند:
- استفاده از ماسک،
- شستوشو با صابون یا ضدعفونی کردن دستها و
- رعایت فاصله فیزیکی از دیگران
اقدامات درمانی علیه عفونت کرونا
در مواردی که عفونت کرونا با علائم خفیف همراه است، با استراحت در منزل و درمان علامتی درد، تب و سرفه، میتوان امیدوار بود که بیماری وارد مراحل شدیدتر نمیشود. با ظهور علائم متوسط شاید تجویز برخی داروها مانند داروهای ضدویروس وسیعالطیف (موثر روی انواع مختلف ویروس) توسط پزشک معالج موثر باشد.
اگر علائم تنفسی فرد مبتلا به ویروس کرونا شدید شود، شاید لازم باشد فرد برای مراقبت ویژه در بیمارستان بستری شود. گاهی مشکلات تنفسی بیمار به اندازهای شدید میشود که لازم است از دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) استفاده شود.