آکنوتراپ®

انواع مختلفی از ضایعات آکنه وجود دارد که به صورت غیر التهابی (کومدون) و التهابی نظیر پاپول، پوسچول، ندول و کیست تظاهر می یابند.

کمدون ها،که در دهانه فولیکول ها ایجاد می شوند،ضایعات غیر التهابی هستند که ممکن است به صورت بسته (سرسفید) یا باز (سرسیاه) باشند.

• اگر منافذ باز باقی بمانند، گرفتگی ها به شکل جوش های سرسیاه هستند: نقاط کوچک و مسطح با مرکز تیره.
• اگر منافذ بسته باشند، گرفتگی ها به شکل جوش های سر سفید هستند: برجستگی های کوچک، رنگ پوست با سطح سفید.

ضایعات التهابی معمولا به شکل قرمز رنگ بوده و شامل:

• پاپول: ضایعات کوچک برجسته،توپر،دردناک و اغلب قرمز تا بنفش یا تیره تر از رنگ طبیعی پوست.
• پوسچول: مشابه ضایعات پاپول با مرکز سفید تا زرد رنگ و پر از چرک.
• ندول:پاپول های بزرگ و متورم که درگیری وسیع تر و عمقی تری را در پوست ایجاد می کند.
• کیست: ندول های مرتبط با موارد شدید آکنه (آکنه کیستیک) تورم های سفت زیر سطح پوست هستند که ملتهب، حساس و گاهی اوقات عفونی می شوند.

آکنه ندولار شدید زمانی است که تعداد زیادی توده قرمز، متورم و حساس در پوست ایجاد می شود. اینها می توانند به اندازه مداد پاک کن یا بزرگتر باشند. اگر آکنه ندولار درمان نشود می تواند منجر به زخم های دائمی شود.

آکنه معمولا در دوران بلوغ شروع می شود و شایع ترین زمان وقوع آن بین سنین 10 تا 19 سالگی و بالغین جوان می باشد.عموماً در افرادی که پوست چرب دارند شدیدتر می باشد. این بیماری در هر دو جنس رخ می دهد، اگرچه پسران نوجوان، شدیدترین موارد را دارند. به طور معمول آکنه در زنان نسبت به مردان در سنین پایین تر و با شدت کمتری برزو می یابد.آکنه نوجوانی معمولاً بین 5 تا 10 سال طول می کشد و معمولاً در اوایل دهه 20 از بین می رود اما درصدی از بیماران که اغلب مونث می باشند، تا سنین بالاتر، ممکن است آن را تجربه کنند.

ضایعات آکنه بیشتر بر روی صورت ایجاد شده اما می توانند بر روی گردن، سینه، پشت، شانه ها و بازوها نیز دیده شوند.

• تولید چربی اضافی (سبوم)
• فولیکول های مو توسط چربی و سلول های مرده پوست مسدود شده است.
• باکتری ها
• التهاب

• تغییرات هورمونی

آندروژن ها هورمون هایی هستند که در پسران و دختران در دوران بلوغ افزایش می یابند و باعث بزرگ شدن غدد چربی و سبوم بیشتر می شوند. تغییرات هورمونی در دوران بارداری و یا میانسالی، به‌ویژه در زنان، می‌تواند منجر به جوش‌ها شود.

• داروهای خاص

به عنوان مثال می توان به داروهای حاوی کورتیکواستروئیدها، تستوسترون یا لیتیوم اشاره کرد.

• سابقه خانوادگی

ژنتیک در بروز آکنه نقش دارد. اگر هر دو والدین شما آکنه داشتند، احتمالاً شما نیز به آن مبتلا خواهید شد.

• مواد چرب یا روغنی

ممکن است در جایی که پوست شما با روغن یا لوسیون ها و کرم های روغنی تماس پیدا می کند، آکنه ایجاد شود.

• اصطکاک یا فشار روی پوست

این می تواند ناشی ازتماس وسایلی مانند تلفن، تلفن همراه، کلاه ایمنی، یقه تنگ و کوله پشتی باشد.

• رژیم غذایی

مطالعات نشان می دهد که مصرف برخی مواد غذایی از جمله غذاهای غنی از کربوهیدرات، مانند نان، شیرینی و چیپس ممکن است آکنه را بدتر کند. برای بررسی اینکه آیا افراد مبتلا به آکنه از پیروی از محدودیت‌های غذایی خاص سود می‌برند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

• استرس

استرس باعث ایجاد آکنه نمی شود، اما اگر از قبل آکنه دارید، استرس ممکن است آن را بدترکند.

اهداف درمان آکنه عبارتند از:

• پاک کردن آکنه های موجود
• متوقف کردن بروز ضایعات جدید
• جلوگیری از اسکار آکنه

در حالی که اهداف درمان برای همه بیماران یکسان است، هیچ درمان یکسانی برای آکنه وجود ندارد. بهترین درمان آکنه برای یک بیمار لزوما بهترین درمان برای بیمار دیگر نیست.

داروهای آکنه سبب کاهش تولید چربی، تورم یا درمان عفونت باکتریایی می شوند. نتیجه درمان با اکثر داروهای تجویزی آکنه، ممکن است بیش از چهار تا هشت هفته مشاهده شود. ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا آکنه شما به طور کامل از بین برود.رژیم درمانی که پزشک شما توصیه می کند به سن ، نوع و شدت آکنه و راحتی مصرف شما بستگی دارد. برای مثال، ممکن است لازم باشد دو بار در روز به مدت چند هفته پوست خود را شسته و داروها را روی پوست آسیب دیده بمالید. داروهای موضعی و داروهای خوراکی اغلب به صورت ترکیبی استفاده می شوند. گزینه های درمانی برای زنان باردار به دلیل خطر عوارض جانبی محدود است.

با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای داروها و سایر درمان هایی که در نظر دارید صحبت کنید و هر سه تا شش ماه یکبار جهت بررسی روند بهبود پوست خود با پزشک، قرار ملاقات بگذارید.

• لب های خشک (گاهی ترک خورده یا شکافته می شوند).
• پوست خشک، که ممکن است ظریف تر از حد معمول باشد.
• خشکی چشم.
• افزایش حساسیت پوست به آفتاب با احتمال بیشتر آفتاب سوختگی.
• کمردرد، درد عضلات و مفاصل، به خصوص بعد از ورزش.
• تغییرات در آزمایش خون که توسط پزشک شما نظارت می شود. از جمله این موارد می توان به افزایش خفیف آنزیم های کبد و تغییرات در سطح چربی خون اشاره کرد.که در افراد سالم معمولا جدی نیستند.
• کاهش دید به خصوص در تاریکی و رانندگی.
• بدتر شدن آکنه.

این عوارض معمولا چند هفته پس از قطع ایزوترتینوئین برطرف می شوند.

• از یک مرطوب کننده بدون چربی که برای پوست های مستعد آکنه طراحی شده است و یک بالم لب استفاده کنید.
• برای جلوگیری از تحریک پوست، باید از استفاده از محصولات لایه بردار یا ضد آکنه خودداری کنید.
• در صورت نیاز از قطره های چشمی روان کننده (بدون نسخه) یا اشک مصنوعی برای خشکی چشم استفاده کنید. اگر لنزهای تماسی ناراحت کننده هستند، ممکن است نیاز به استفاده از عینک داشته باشید.
• از آفتاب زیاد دوری کنید. اگر زیر آفتاب می روید، از پوست خود با لباس محافظت کنید و از کلاه و عینک آفتابی استفاده کنید. از کرم ضد آفتاب با فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) 30 یا بالاتر استفاده کنید. هم چنین استفاده از سولاریوم نیز توصیه نمی شود.
• اگر دچار دردهای عضلانی یا مفاصل می شوید، به شما توصیه می شود که ورزش و فعالیت بدنی فشرده را کاهش دهید تا از بدتر شدن آن جلوگیری کنید.
• استامینوفن یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (به عنوان مثال، ایبوپروفن) ممکن است برای دردهای عضلانی/مفاصل یا سردرد مصرف شود.
• توصیه می شود در طول شب از رانندگی و کار در محیط های تاریک خودداری کنید.زیرا این دارو ممکن است باعث کاهش دید در تاریکی شود.

بدتر شدن خفیف آکنه می تواند در چند هفته اول استفاده از ایزوترتینوئین رخ دهد. اگر آکنه شما به طور قابل توجهی بدتر می شود، با پزشک خود تماس بگیرید.

مصرف بیشتر داروها در طول درمان با آکنوتراپ® بی خطر است. با این حال، برخی از داروها ممکن است اینطور نباشند. داروهایی که هنگام مصرف آکنوتراپ® باید از آنها اجتناب کرد عبارتند از:

• آنتی بیوتیک های تتراسایکلین (شامل تتراسایکلین ، داکسی سایکلین و مینوسایکلین).
• مکمل های ویتامین A (از جمله مولتی ویتامین های حاوی ویتامین A).
• برخی از کرم های آکنه، به دلیل احتمال تحریک بیشتر پوست.
• قرص‌های ضد بارداری حاوی پروژسترون (mini pill)
• فنی توئین
• کورتیکواستروئید ها
• مکمل های حاوی گیاه سنت جانز ورت ( John’s Wort) ، گل راعی یا علف چای

مهم است که همیشه قبل از مصرف هر گونه نسخه جدید یا داروهای بدون نسخه، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید که ایزوترتینوئین مصرف می کنید و بروشور اطلاعاتی داخل بسته را مطالعه کنید.

• پوست مستعد آکنه خود را دو بار در روز بشویید.شستشوی بیش از حد صورت، منجر به خشکی پوست و در نتیجه آن باعث تولید چربی و بدتر شدن آکنه می شود.
• برای شستن صورت خود به جای صابون های قلیایی یا اسکراب های فیزیکی خشن، از پاک کننده های ملایم پوست به همراه آب گرم استفاده کنید.
• از محصولات مراقبت از پوست،لوازم آرایشی و مرطوب کننده های فاقد چربی(غیر کومدوژنیک) و مبتنی بر آب استفاده کنید. آنها به جلوگیری از مسدود شدن منافذ پوست کمک کرده و احتمال ایجاد آکنه و خشکی پوست را کاهش می دهند.
• هرگز با آرایش به رختخواب نروید.
• بعد از فعالیت های شدید دوش بگیرید. چربی و عرق روی پوست شما می تواند منجر به ایجاد آکنه شود.
• موها را تمیز نگه دارید.در صورت وارد شدن چربی اضافی مو به پوست، آکنه تشدید می شود. با شستن منظم موها می توان احتمال ایجاد آکنه به خصوص در نواحی نزدیک به خط رویش مو را کمتر کرد.
• سعی کنید به صورت خود دست نزنید. دست زدن به صورت می تواند باکتری ها و ناخالصی های مسدود کننده منافذ را به پوست شما منتقل کند.
• از فشردن یا کندن جوش ها خودداری کنید. انجام این کار خطر عفونت و پخش شدن باکتری ها در قسمت های مجاور یا ماندن جای زخم را افزایش می دهد.
• از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. قرار گرفتن مکرر در معرض آفتاب باعث ایجاد لکه های تیره و بدتر شدن آکنه می شود. استفاده از کرم های ضد آفتاب غیر کومدوژنیک و فاقد چربی می تواند به محافظت از پوست کمک کند.

مطالعات نشان می دهد که مصرف برخی مواد غذایی از جمله فرآورده های غنی از کربوهیدرات، مانند نان، شیرینی و چیپس و همینطور محصولات لبنی و یا حاوی شکر ممکن است آکنه را بدتر کند .اما برای بررسی اینکه آیا افراد مبتلا به آکنه با پیروی از محدودیت‌های غذایی خاص سود می‌برند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

• بیماران تحت درمان با داروی آکنوتراپ®، درجهت ارزیابی سلامت کبدی ، چربی و قند خون، باید آزمایشات مربوطه را به صورت دوره ای (تا 6 ماه ) انجام دهند.به طور معمول این آزمایشات باید قبل از شروع درمان،1 ماه بعد و 3 ماه بعد از شروع درمان انجام شود.البته ممکن است بازه های درخواستی آزمایش با توجه به شرایط بیمار متفاوت باشد. هم چنین لازم است تست بارداری قبل از شروع درمان برای بانوان انجام پذیرد.