او اولین لابراتوار داروسازی در ایران را در سال ۱۳۲۵ راهاندازی کرد و در سال ۱۳۳۷ توانست اولین پروانه دارویی را برای قرص «ورمسید» از وزارت بهداری وقت دریافت کند. دکتر عبیدی در لابراتوار خود اقدام به تولید داروی با کیفیت و ارزان مینمود. وی برای عرضه و فروش این داروها به کسانی که قدرت خرید بالایی نداشتند، به مناطق محروم ایران سفر میکرد.