علائم، دلایل و راهکارهای درمانی سلولیت
عفونت پوستی همیشه به سادگی برطرف نمیشود. با علائم و درمان آن بیشتر آشنا شویم.
تمامی مطالب علمی این سایت، به تایید تیم علمی پزشکی داروسازی دکتر عبیدی رسیده است.
فعالیت بدنی منظم و ورزش، از ارکان اصلی یک سبک زندگی سالم به شمار میآیند. اما محیطهای گرم و مرطوبی که معمولاً در کفشهای بسته، رختکنها یا دوشهای عمومی ایجاد میشوند، میتوانند بستر مناسبی برای رشد عوامل بیماریزا فراهم کنند. یکی از مشکلات شایع پوستی در این شرایط، عارضهای است به نام بیماری پای ورزشکار که بسیاری از ورزشکاران حرفهای و حتی افراد عادی با آن دستوپنجه نرم میکنند. در این مطلب به بررسی بیشتر این مشکل و راهکاری پیشگیری و درمان آن میپردازیم.
بیماری پای ورزشکار (Tinea Pedis) نوعی عفونت قارچی پوستی در ناحیه پا است که معمولاً از ناحیهی بین انگشتان پا آغاز میشود. این بیماری بیشتر در افرادی دیده میشود که پاهایشان در اثر پوشیدن کفشهای تنگ و بسته، زیاد عرق میکند.
بیماری پای ورزشکار میتواند یک یا هر دو پا را درگیر کند و علائم و نشانههای شایع آن عبارتاند از:
عفونت پای ورزشکار توسط نوعی از قارچها به نام درماتوفیتها ایجاد میشود. رطوبت ناشی از جوراب و کفشهای نمدار و شرایط گرم و مرطوب، محیطی مناسب برای رشد این قارچها فراهم میکند.
این بیماری مُسری است و میتواند از راه تماس با فرد آلوده یا سطوح آلوده مانند حوله، کف زمین یا کفشها منتقل شود. همچنین قارچ عامل این عفونت میتواند با خاراندن یا کندن ناحیه آلوده، از پا به سایر نواحی بدن منتقل شود.
ابتلا به تینهآ پدیس معمولاً در مردان، نوجوانان یا بزرگسالان جوان پیش میآید، اما این عفونت میتواند زنان، کودکان و افراد مسن را هم درگیر کند.
این عفونت معمولاً از راه تماس مستقیم با قارچ عامل بیماری منتقل میشود؛ برای مثال:
سایر عوامل خطر ابتلا به بیماری پای ورزشکار عبارتند از:
رعایت نکات زیر برای جلوگیری از ابتلا به عفونت قارچی پای ورزشکار یا انتقال آن به دیگران کمک میکند:
از کفشهای دارای تهویه مناسب(کفشهایی که از تعریق زیاد پا جلوگیری میکنند) استفاده کنیم و پاهایمان را در صورت امکان بدون پوشش نگه داریم تا در معرض هوا باشند، برای مثال هر زمان ممکن است از صندل استفاده کنیم.
پاهایمان را هر روز با آب گرم و صابون بشوییم، بعد از شستن، پاها به خصوص بین انگشتانمان را خوب خشک کنیم و اگر مستعد ابتلا به پای ورزشکار هستیم، از پودرهای دارویی مخصوص استفاده کنیم.
جورابهای خود را حداقل روزی یک بار یا بیشتر (اگر پاهایمان زیاد عرق میکنند) عوض کنیم و جورابهای جذبکننده رطوبت با جنس نخی، بپوشیم.
از کفشهای متفاوت در روزهای مختلف بهطور متناوب استفاده کنیم تا کفشها فرصت خشک شدن داشته باشند.
در اماکن عمومی از پاهای خود محافظت کنیم و در استخرها، دوشها و رختکنهای عمومی از صندل یا کفش ضدآب استفاده کنیم.
کفشها، ملحفهها و حولههای خود را با دیگران به اشتراک نگذاریم.
پزشک ممکن است بتواند عفونت قارچی پای ورزشکار را فقط با مشاهده آن تشخیص بدهد. بعضی از انواع این عفونت ممکن است شبیه به خشکی پوست یا درماتیت (التهاب پوستی) به نظر برسند.
برای تأیید تشخیص و رد کردن سایر بیماریها، ممکن است پزشک با خراش پوستی، نمونهای از پوست ناحیه مبتلا را برای بررسی در آزمایشگاه بردارد.
علاوه بر درنظر گرفتن نکاتی که در قسمت پیشگیری گفته شدند، با رعایت نکات زیر و اصول یک سبک زندگی سالم، میتوانیم به کاهش علائم عفونت پای ورزشکار کمک یا از بازگشت مجدد آن جلوگیری کنیم:
اگر عفونت با رعایت نکات بالا و استفاده از داروهای بدون نسخه درمان نشود، ممکن است لازم باشد برای دریافت یک داروی موضعی ضد قارچ قوی با پزشک مشورت کنیم. در صورت ابتلا به عفونت جدیتر، ممکن است پزشک داروهای ضد قارچ خوراکی را تجویز کند. گاهی هم ممکن است به مصرف همزمان داروهای موضعی و خوراکی نیاز داشته باشیم.
بهطور کلی با رعایت نکات بهداشتی ساده میتوان از ابتلا به این عفونت و انتقال آن به دیگران پیشگیری کرد.
IR-1027-ABD-4202-AS
منابع:
همه حقوق این وبسایت متعلق به داروسـازی دکتـر عبیدی است. © 1404
دیدگاه کاربران