ابیتانت®

رژیم‌های گوناگون شیمی درمانی شاید باعث تهوع و استفراغ شوند. این دارو برای کنترل تهوع و استفراغ ناشی از رژیم‌های مختلف شیمی درمانی کاربرد دارد.

بارداری: مطالعات کافی و به‌خوبی کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده است. مصرف آن در دوران بارداری تحت نظر پزشک معالج مجاز است.
شيردهی: ترشح این دارو در شیر انسان هنوز مشخص نشده است. به دلیل احتمال بروز عوارض ناخواسته جدی در نوزادان شیرخوار، مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.

۱- قبل از شروع درمان با این دارو و در هنگام مصرف مجدد، برگه راهنمای آن را مطالعه نمایید.
۲- در صورت وجود تهوع و استفراغ، از مصرف این دارو خودداری نموده، با پزشک خود تماس بگیرید.
۳- دارو ممکن است با معده خالی و یا همراه با غذا مصرف شود.
۴- در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن فوراً آن را میل کنید. ولی اگر تقریباً زمان نوبت مصرف بعدی فرا رسیده باشد، نوبت مصرف‌نشده را فراموش کرده و برنامه عادی خود را از سر بگیرید. از دوبرابرکردن مقدار دارو خودداری کنید.

۱- به منظور بررسی پیشرفت درمان و کنترل عوارض ناخواسته، در فواصل منظم به پزشک خود مراجعه نمایید.
۲- در هنگام مصرف این دارو، ممکن است داروهای خوراکی پیشگیری از بارداری به درستی اثر ننمایند. در این صورت بارداری¬های ناخواسته ممکن است ایجاد شود. لذا در هنگام مصرف این دارو باید از سایر روش های دیگر نیز جهت پیشگیری از بارداری استفاده نمود.
۳- در صورت عدم بهبودی علایم و یا بدتر شدن آنها با پزشک خود مشورت نمایید.
۴- از مصرف سایر داروها بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید.

۱- سابقه حساسیت به اپرپیتانت و یا هر یک از مواد متشکله این دارو
۲- مصرف همزمان با پیموزاید، ترفنادین، آستمیزول و سیزاپراید

قبل از مصرف اين‌ دارو، چنانچه از داروهاي زير استفاده مي‌نماييد، پزشك خود را مطلع سازيد:
آستمیزول، سیزاپراید، پیموزاید و ترفنادین ـ مصرف همزمان این داروها با ابیتانت® ممنوع است.
بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام، میدازولام و تریازولام ـ ابیتانت® ممکن است مقدار این داروها در خون
را افزایش دهد.
کاربامازپین ـ کاربامازپین ممکن است بـا القـای متابولیسم اپرپیتانت، بـاعث کـاهش کـارآیـی آن
شود.
کلاریترومایسین، ایتراکونازول، نفازودون، نلفیناویر، ریتوناویر و ترولئاندومایسین ـ به دلیل احتمال افزایش
مقدار اپرپیتانت در خون، مصرف همزمان آنها باید با احتیاط صورت گیرد.
دِگزامتازون و متیل پردنیزولون ـ اگـر بـه صورت خوراکـی همزمان بـا اپرپیتانت مصرف شود، مقـدار
مصرف ممکن است 50 درصد کاهش یابد. در صورت تزریق داخل وریدی، مقدار متیل پردنیزولون باید حدود 25 درصد کاهش یابد.
دیلتیازم ـ مقدار دیلتیازم و اپرپیتانت در خون ممکن است افزایش یابد، لذا رعایت احتیاط توصیه
می گردد.
دُستاکسل، اتوپوزاید، ایفوسفامید، ایماتینیب، ایرنوتکان، پاکلیتاکسل، وین بلاستین، وین کریستین، وینورلبین
و سایر داروهای شیمی درمانی ـ پایش دقیق و رعایت احتیاط توصیه می گردد.
کتوکونازول ـ مصرف همزمان باعث افزایش مقدار اپرپیتانت در خون می گردد. رعایت احتیاط ضروری است.
داروهای خوراکی پیشگیری از بارداری ـ کارآیی داروهای خوراکی پیشگیری از بارداری ممکن است
کاهش یابد. سایر روش های جایگزین توصیه می گردد.
پاروکستین ـ مقدار پاروکستین و اپرپیتانت در خون ممکن است کاهش یابد و باعث تضعیف کارآیی
هر دو دارو گردد.
فنی توئین ـ هر دو دارو ممکن است باعث کاهش کارآیی یکدیگر شوند.
ریفامپین ـ مقدار اپرپیتانت در خون ممکن است کاهش یابد و باعث اُفت کارآیی آن گردد.
تولبوتامید ـ اپرپیتانت ممکن است باعث القای متابولیسم تولبوتامید شود.
وارفارین ـ پس از مصرف اپرپیتانت، بیمار باید به مدت دو هفته تحت پایش قرار گیرد.