لوتیوا ®

سرطان ریه از نوع سلول غیر کوچک، سرطان پانکراس

• طبقه‌بندی مصرف در بارداری: D
بارداری: مطالعات کافی و کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده است. در مطالعات انجام شده بر روی تولید مثل حیوانات، عوارض جانبی مشاهده شده است. لذا طی درمان با ارلوتینیب، جلوگیری از بارداری در زنان در سنین باروری توصیه می‌شود. در طی درمان و حداقل ۲ هفته پس از خاتمه درمان با این دارو، باید از روش‌های مطمئن در پیشگیری از بارداری استفاده نمود.
ارلوتینیب باروری در موش‌های صحرایی نر و ماده را مختل نمی‌نماید
شيردهی: تاکنون در خصوص ترشح این دارو در شیر مادر اطلاعاتی در دسترس نمی‌باشد. از آنجایی که بسیاری از داروها در شیر انسان ترشح می‌شوند و به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی در نوزاد شیرخوار، مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمی‌گردد.

۱- این دارو باید حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از غذا مصرف شود.
۲- در بیمارانی که قادر به بلع کامل قرص نیستند، قرص‌ها را می‌توان در ۱۰۰ میلی‌لیتر آب حل نموده و به صورت خوراکی و یا از طریق لوله تغذیه (از جنس سیلیکون) به بیمار تجویز نمود؛ به منظور اطمینان از دریافت کامل دارو، ظرف محتوی دارو را با ۴۰ میلی‌لیتر آب شست‌وشو داده، آن را به بیمار تجویز نموده و عملیات آبکشی را تکرار نمایید.
۳- مطابق با دستور پزشک، مصرف روزانه این دارو حائز اهمیت است.
۴- در صورت مصرف مقادیر بسیار زیاد این دارو، سریعاً با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید. در چنین شرایطی، ممکن است عوارض جانبی دارو افزایش یابد و پزشک مجبور به قطع درمان گردد.
۵- گریپ فروت و آب گریپ فروت ممکن است با ارلوتینیب تداخل نماید و باعث بروز عوارض جانبی ناخواسته شود. لذا از مصرف همزمان ارلوتینیب با فرآورده‌های حاوی گریپ فروت خودداری نمایید.
۶- از مصرف همزمان این دارو با مکمل گیاهی حاوی علف چای خودداری نمایید.
۷- در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یادآوردن فوراً آن را میل کنید. ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف نموده و از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.

سمیت ریوی – وقوع بیماری ریوی بینابینی (ILD) که نادر و گاهی اوقات کشنده است، گزارش گردیده است. علایم شامل سندرم دیسترس تنفسی حاد، پنومونی بینابینی، برونشیولیت انقباضی، پنومونیت (شامل اشعه و حساسیت)، فیبروز ریوی و ارتشاح ریوی می باشند. شروع علایم در ظرف ۵ روز تا بیشتر از ۹ ماه از شروع درمان بوده است (میانه: ۳۹ روز)، برای علایم ناشناخته جدید یا وخامت علایم تنفسی (تنگی نفس، سرفه و تب) درمان باید متوقف گردد؛ قطع دایمی درمان برای ILD تایید شده صورت گیرد.
نارسایی کلیوی – نارسایی حاد کلیوی (در برخی موارد کشنده)، بی کفایتی کلیوی و سندرم کبدی کلیوی، ناشی از نارسایی اولیه کبدی یا به دلیل دهیدراسیون شدید گزارش شده است. مصرف این دارو در بیماران مبتلا یا با ریسک ابتلا به نارسایی کلیوی با احتیاط صورت گیرد. در صورت بروز نارسایی شدید کلیوی، ادامه درمان تا رفع کامل سمیت، متوقف گردد.
سمیت کبدی – نارسایی کبدی و سندرم کبدی کلیوی (در برخی موارد کشنده)، بخصوص در بیماران با نارسایی اولیه کبدی گزارش شده است. عملکرد کبدی (ترانس آمینازها، بیلی روبین و آلکالین فسفاتاز) باید مورد پایش قرار گیرد و در صورت تغییر، کاهش مقدار مصرف، وقفه یا قطع کامل درمان ممکن است توصیه گردد.
سوراخ شدگی مجرای گوارش – با مصرف این دارو، سوراخ شدگی مجرای گوارش (شامل موارد مرگ و میر) گزارش شده است؛ ریسک سوراخ شدگی با مصرف همزمان این دارو با داروهای آنتی آنژیوژنیک، کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، و یا درمان با تاکسان ها و همچنین در بیماران با سابقه زخم های گوارشی یا بیماری دیورتیکول افزایش می یابد. در صورت سوراخ شدگی و بروز اسهال شدید یا مداوم، تهوع، بی‌اشتهایی و یا استفراغ، مصرف دارو باید به طور دایم قطع شود.
سمیت پوستی – لایه لایه شدن، پوسته ریزی یا بیماری‌های پوستی اکسفولیاتیو که برخی از آنها نشانه ای از سندرم استیونس جانسون یا نکروز اپیدرمال سمی در برخی موارد کشنده است، گزارش شده است. در واکنش های شدید پوستی، کاهش دوز یا قطع موقت درمان صورت گیرد؛ در صورت لایه لایه شدن، پوسته ریزی یا سمیت پوستی اکسفولیاتیو، درمان باید قطع شود.
اثرات خونی – با مصرف توام ارلوتینیب و جمسیتابین، کم خونی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک همراه با ترومبوسیتوپنی (نادر) گزارش شده است.
عوارض قلبی عروقی – حوادث مغزی عروقی، انفارکتوس میوکارد و ایسکمی میوکارد گزارش شده است .
سمیت چشمی – با مصرف این دارو سوراخ شدگی و زخم قرنیه گزارش شده است. در بیماران با درد چشم یا سایر علایم چشمی حاد و یا رو به وخامت (مانند قرمزی، اشک ریزش، تاری دید و یا حساسیت به نور) وقفه یا قطع درمان انجام گیرد.
خونریزی – با مصرف توام ارلوتینیب و وارفارین، نسبت نرمال شده بین المللی (INR) افزایش یافته و حوادث خونریزی (شامل خونریزی منجر به مرگ) گزارش شده است. پایش دقیق زمان پروترومبین و INR انجام شود.
ژنومیک سرطان ریه از نوع سلول غیر کوچک – بیماران مبتلا به سرطان ریه از نوع سلول غیر کوچک که با جهش های EGFR، بخصوص حذف اکسون ۱۹ و جهش اکسون ۲۱ همراه می باشند، پاسخ بهتری را به ارلوتینیب نشان می دهند. در حالی که درمان با ارلوتینیب در بیماران مبتلا به سرطان ریه از نوع سلول غیر کوچک که با جهش های KRAS همراه می باشند، توصیه نمی گردد.
داروهای موثر بر PH معده – از مصرف همزمان این دارو با مهار کننده های پمپ پروتون خودداری شود. در صورت مصرف توام با داروی آنتاگونیست گیرنده H2 (مانند رانیتیدین)، مصرف ارلوتینیب باید ۱۰ ساعت پس از مصرف داروی آنتاگونیست گیرندهH2 و حداقل ۲ ساعت قبل از دوز بعدی داروی آنتاگونیست گیرنده H2 انجام گیرد. در صورت مصرف توام با آنتی اسید، بین مصرف آنها باید چند ساعت فاصله لحاظ شود.
داروی پر خطر – اقدامات احتیاطی مناسب جهت حمل و نقل و امحاء دارو باید در نظر گرفته شود.
مصرف مناسب – مصرف توام آرلوتینیب و شیمی درمانی بر پایه پلاتینوم در درمان سرطان ریه از نوع سلول غیر کوچک که به صورت موضعی پیشرفت نموده و یا متاستاتیک است، به دلیل فقدان مزیت درمانی توصیه نمی گردد.
عدم تحمل لاکتوز – این دارو حاوی لاکتوز است. در بیماران مبتلا به تیپ Lapp کمبود لاکتاز، سوء جذب گلوکز – گالاکتوز یا عدم تحمل گلوکز، از مصرف این دارو باید خودداری شود.

حساسیت به ارلوتینیب یا هر یک از
اجزاء تشکیل دهنده این دارو

آنتی اسیدها – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را کاهش دهند. به منظور کاهش ریسک قابل ملاحظه تداخل داروها، بین مصرف ارلوتینیب و آنتی اسید باید چند ساعت فاصله در نظر گرفته شود. تعدیل دوز درمانی انجام گیرد. اپرپیتانت، سیپروفلوکساسین (سیستمیک)، داساتینیب، فلووکسامین، فوساپر پیتانت، ایواكفتور، لوریکونازول، سیمپرویر – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را افزایش دهند. پایش درمان ضروری است.
بوسنتان، دفرازیروکس، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را کاهش دهند. پایش درمان ضروری است.
گلیکوزیدهای قلبی – ارلوتینیب ممکن است جذب گلیکوزیدهای قلبی را کاهش دهد. این امر ممکن است فقط قرص های دیگوکسین را تحت تاثیر قرار دهد و شامل دیژیتوکسین نمی گردد. پایش درمان ضروری است.
کنیوا پتان، فوزیدیک اسید (سیستمیک) – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را افزایش دهند. از مصرف همزمان آنها خودداری شود. .
القاکننده های CYP3A4 (قوی) مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین، ریفابوتین، ریفامپین، ریفاپنتین، گیاه علف چای (St. John’s Wort) استیری پنتول – ممکن است متابولیسم ارلوتینیب را افزایش دهند. تعدیل درمان انجام گیرد.
مهارکننده های CYP3A4 (خیلی قوی) (مانند کتوکونازول)، مهار کننده های CYP3A4 (قوی) (مانند آتازاناویر، کلاریترومایسین، ایندیناویر، ایتراکونازول، نفازودون، نلنیناویر، ریتوناویر، ساکیناویر، تلیترومایسین، ترولئاندومایسین، وریکونازول) – ممکن است متابولیسم ارلوتینیب را کاهش دهند. تعدیل درمان انجام گیرد.
مهار کننده های CYP3A4 (متوسط) – ممکن است متابولیسم ارلوتینیب را کاهش دهند. پایش درمان ضروری است. دابرافنیب – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را کاهش دهد، تعدیل درمان انجام گیرد.
آنتاگونیست های گیرنده H2 – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را کاهش دهند. در صورت امکان، از مصرف توام با ارلوتینیب خودداری شود. در صورت ضرورت مصرف توام داروها، ارلوتینیب باید یک بار در روز و ۱۰ ساعت پس از مصرف آنتاگونیست های گیرنده H2 و حداقل ۲ ساعت قبل از مصرف آنها، مصرف گردد. تعديل درمان انجام گیرد. . میفپریستون – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را افزایش دهد. دوزهای ارلوتینیب کاهش یابد و غلظت های افزایش یافته اسمیت در طی درمان و ۲ هفته پس از درمان با میفپریستون پایش گردد. تعدیل درمان انجام گیرد.
میتوتان – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را کاهش دهد. دوزهای ارلوتینیب ممکن است در بیماران تحت درمان با میتوتان تنظیم گردد. تعديل درمان انجام گیرد.
مهار کننده های پمپ پروتون – ممکن است غلظت سرمی ارلوتینیب را کاهش دهند. از مصرف همزمان آنها خودداری شود.
آنتاگونیست های ویتامین K (مانند وارفارین) – ارلوتینیب ممکن است اثر ضد انعقادی آنتاگونیست های ویتامین K را افزایش یا کاهش دهد. پایش درمان ضروری است.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی – مصرف توام با ارلوتینیب ممکن است خطر خونریزی گوارشی را افزایش دهد.
تنباکو- در هنگام مصرف ارلوتینیب، از سیگار کشیدن خودداری شود بیماران هر گونه تغییر در وضعیت سیگار کشیدن خود را به پزشک اطلاع دهند. در صورتی که اجتناب باشد، دوز ارلوتینیب به مقدار 50 میلی گرم هر 2 هفته یک بار تا حداکثر 300 میلی گرم در روز افزایش می یابد.