روانپزشکی ولبان ای آر®

روانپزشکی
150 ولبان ای آر
150 ولبان ای آر | Wellban ER
Dr. Abidi Wellban ER | داروسازی دکتر عبیدی ولبان ای آر
دانلود بروشور

مشخصات دارو

نام داروولبان ای آر®
ﻧﺎم ژﻧﺮﯾﮏبوپروپیون ای آر
ﻃﺒﻘﻪ داروﯾﯽضدافسردگی
ﺷﮑﻞ داروقرص پیوسته رهش 150 میلی‌گرم
ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت داروبوپروپیون ای آر
مکانیسم عملمهارکننده بازجذب نورآدرنالین و دوپامین

موارد مصرف

اختلال افسردگی ماژور، اختلال خلقی فصلی (افسردگی زمستانی) و ترک دخانیات.

مصرف در بارداری

بارداری: مطالعات كافی و به‌خوبی کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده‌ است، اگرچه بوپروپیون به‌راحتی از جفت عبور می‌نماید. مطالعات انجام‌شده در حیوانات، شواهدی از بروز عوارض جانبی را در جنین نشان نداده‌است. لذا مصرف آن طی این دوران باید تحت نظر پزشک متخصص انجام گیرد.
شيردهی: اين دارو وارد شير مادر می‌شود. به دلیل احتمال بروز عوارض ناخواسته جدی در نوزادان شیرخوار، مصرف آن در دوران شيردهی توصیه نمی‌گردد.

نحوه صحیح مصرف دارو

۱- اين دارو را فقط براساس دستور پزشک مصرف نماييد. از مصرف مقادير بيشتر، مكرر و به مدت طولانی‌تر از دستور پزشک خودداری كنيد.
۲- به منظور كاهش خطر بروز حملات تشنجی، فاصله بین دو نوبت مصرف دارو باید حداقل ۸ ساعت باشد.
۳- قرص را کاملاً بلعیده، از خردکردن، شکستن و جویدن آن خودداری نمایید.
۴- جهت كاهش دل‌ بهم خوردگی، اين دارو را همراه با غذا مصرف نماييد، مگر آن‌که پزشک دستور داده باشد که با معده خالی مصرف شود.
۵- علايم بهبودی معمولاً چند هفته پس از شروع مصرف دارو ظاهر می‌شود. در طی اين مدت پيشرفت درمان بايد به طور منظم توسط پزشک معالج كنترل گردد.
۶- به منظور جلوگیری از عود بیماری افسردگی، ممکن است مصرف دارو حداقل به مدت ۶ ماه ضروری ‌باشد.
۷- در صورت فراموش‌نمودن مصرف يک نوبت از دارو، آن نوبت را مصرف ننموده و برنامه‌ عادی خود را ادامه دهيد. از دوبرابر كردن مقدار دارو خودداری كنيد.

موارد احتیاط

۱- در طول مصرف این دارو خصوصاً در چند ماه اول درمان به منظور بررسي پيشرفت درمان، تغيير احتمالي در مقدار مصرف دارو و كمك به كاهش عوارض ناخواسته، به طور منظم به پزشك خود مراجعه نماييد.
۲- شروع مصرف این دارو باید حداقل 14 روز از قطع مصرف یک داروی منو آمین اُکسیداز فاصله داشته باشد.
۳- این دارو ممکن است در برخی افراد باعث آشفتگی، تحریک پذیری و یا بروز برخی رفتارهای غیر طبیعی گردد. همچنین ممکن است در برخی افراد باعث تصورات و تمایلات خودکشی و یا افسردگی بیشتر گردد. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض، سریعاً پزشک خود را مطلع نمایید.
۴- اين دارو با نام‌هاي تجاري متفاوت و جهت مصارف مختلف به بازار عرضه مي‌شود. قبل از مصرف اين دارو، چنانچه از داروي ضد افسردگي يا ترك مصرف سيگار استفاده مي‌كنيد، پزشك خود را مطلع نماييد. در يك زمان مشخص، فقط يك نسخه حاوي بوپروپيون را دريافت نماييد.
۵- در حين مصرف اين دارو، از مصرف نوشابه‌هاي حاوي الكل خودداري كنيد، زیرا الکل خطر بروز حملات تشنجی را افزایش می دهد.
۶- اين دارو ممكن است باعث بروز احساس كاذب خوب بودن يا خواب آلودگي، گيجي و كم شدن هوشياري در برخي افراد شود. لذا از واکنش خود نسبت به این دارو قبل از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، اطمینان حاصل نمایید.

موارد منع مصرف

۱- سابقه حساسيت به بوپروپیون و یا هر يك از اجزاء تشكيل دهنده اين دارو
۲- اختلالات تشنجي
۳- پرخوري يا بي‌اشتهايي عصبي و يا سابقه آن
۴- مصرف همزمان در بيماران تحت درمان با داروهاي مهار كننده منوآمين اُكسيداز
۵- در بيماران تحت درمان با ساير فرآورده‌هاي حاوي بوپروپيون
۶- در بيماران با شرايط قطع ناگهاني مصرف الكل يا مسكن‌ها (شامل بنزوديازپين‌ها)

تداخل دارویی

قبل از مصرف اين‌ دارو، چنانچه از داروهاي زير استفاده مي‌نماييد، پزشك خود را مطلع سازيد:
سیکلوفسفامید، پاروکستین، سرترالین، فلوکستین و فلووکسامین ـ در مصرف همزمان ممکن است متابولیسم بوپروپیون کاهش و مقدار آن در خون افزایش یابد.
کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی توئین ـ مصرف همزمان ممکن است باعث افزایش متابولیسم بوپروپیون و کاهش مقدار آن در خون شود.
مهاركننده‌هاي منوآمين اُكسيداز (MAO) (ايزوكربوكسازيد، فنلزين، پروكاربازين، سلجيلين و ترانيل‌سيپرومين) ـ در مصرف همزمان بوپروپیون با این داروها ممکن است خطر بروز سمیت حاد ناشی از مصرف بوپروپیون افزایش یابد. لذا مصرف همزمان آنها ممنوع است. بين قطع مصرف يك داروی مهاركننده منوآمين اُكسيداز و شروع درمان با بوپروپيون حداقل 14 روز فاصله است.
داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي (آمي تريپتيلين، آموكساپين، كلومي‌پرامين، دزيپرامين، داكسپين، ايمي پرامين، نورتريپتيلين، پروتريپتيلين)، کلوزاپین، كورتيكواستروئيدها، فلوكستين، هالوپریدول، ليتيم، لوکساپین، ماپروتيلين، مولیندون، فنوتیازین ها، تئوفيلين، تیوگزانتین ها، ترازودون و ريتوناوير ـ در مصرف همزمان بوپروپيون با اين داروها، خطر بروز حملات تشنجی ممكن است افزايش يابد.
لوودوپا، آمانتادین ـ مصرف همزمان بوپروپیون با این داروها ممکن است منجر به افزایش عوارض جانبی گردد. مقدار مصرف بوپروپیون در شروع کاهش یابد و سپس به تدریج اضافه شود.
سیستم نیکوتین رسانی پوستی ـ استفاده همزمان از این سیستم همراه با بوپروپیون باعث افزایش فشار خون می گردد. فشار خون در این بیماران باید تحت پایش قرار گیرد.
وارفارین ـ در مصرف همزمان این دارو با بوپروپیون، احتمال خونریزی یا مشکلات ترومبوتیک افزایش می یابد.
تئوفیلین ـ مصرف همزمان این دارو با بوپروپیون، ممکن است باعث افزایش غلظت خونی تئوفیلین گردد.