-
-
- نام دارو:ولبان®
- ﻧﺎم ژﻧﺮﯾﮏ:بوپروپیون
- ﻃﺒﻘﻪ داروﯾﯽ:ضدافسردگی
- ﺷﮑﻞ دارو:قرص 75 میلی‌گرم
- ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت دارو:بوپروپیون
- مکانیسم عمل:مهارکننده بازجذب نورآدرنالین و دوپامین
- موارد مصرف:اختلال افسردگی ماژور، اختلال خلقی فصلی (افسردگی زمستانی) و ترک دخانیات.
- مصرف در بارداری و شیردهی:
بارداری: مطالعات كافی و به‌خوبی کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده است، اگرچه بوپروپیون به راحتی از جفت عبور می‌نماید. مطالعات انجام‌شده در حیوانات، شواهدی از بروز عوارض جانبی را در جنین نشان نداده است. لذا مصرف آن طی این دوران باید تحت نظر پزشک متخصص انجام گیرد.
شيردهی: اين دارو در شير مادر ترشح می‌شود. به دلیل احتمال بروز عوارض ناخواسته جدی در نوزادان شیرخوار، مصرف آن در دوران شيردهی توصیه نمی‌گردد. - درخصوص نحوه صحیح مصرف این دارو به نکات زیر توجه کنید:
۱- اين دارو را فقط براساس دستور پزشک مصرف نماييد. از مصرف مقادير بيشتر، مكرر و به مدت طولانی‌تر از دستور پزشک خودداری كنيد.
۲- به منظور كاهش خطر بروز حملات تشنجی، فاصله بین دو نوبت مصرف دارو باید حداقل ۴ ساعت باشد.
۳- جهت كاهش دل بهم خوردگی، اين دارو را همراه با غذا مصرف نماييد، مگر آن‌که پزشک دستور داده‌باشد که با معده خالی مصرف شود.
۴- علايم بهبودی معمولاً چند هفته پس از شروع مصرف دارو ظاهر می‌شود. در طی اين مدت پيشرفت درمان بايد به طور منظم توسط پزشک معالج كنترل گردد.
۵- به منظور جلوگیری از عود بیماری افسردگی، ممکن است مصرف دارو حداقل به مدت ۶ ماه ضروری باشد.
۶- در صورت فراموش نمودن مصرف يك نوبت از دارو، آن نوبت را مصرف ننموده و برنامه عادی خود را ادامه دهيد. از دوبرابركردن مقدار دارو خودداری كنيد. - تداخل‌های دارویی:
“قبل از مصرف اين دارو، چنانچه از داروهاي زير استفاده مي‌نماييد، پزشک خود را مطلع سازيد:
سیکلوفسفامید، پاروکستین، سرترالین، فلوکستین و فلووکسامین ـ در مصرف همزمان ممکن است متابولیسم بوپروپیون کاهش و مقدار آن در خون افزایش یابد.
کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی توئین ـ مصرف همزمان ممکن است باعث افزایش متابولیسم بوپروپیون و کاهش مقدار آن در خون شود.
مهاركننده‌هاي منوآمين اُكسيداز (MAO) (ايزوكربوكسازيد، فنلزين، پروكاربازين، سلجيلين و ترانيل‌سيپرومين) ـ در مصرف همزمان بوپروپیون با این داروها ممکن است خطر بروز سمیت حاد ناشی از مصرف بوپروپیون افزایش یابد. لذا مصرف همزمان آنها ممنوع است. فاصله بين قطع مصرف يك داروی مهاركننده منوآمين اُكسيداز و شروع درمان با بوپروپيون حداقل 14 روز است.
داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي (آمي تريپتيلين، آموكساپين، كلومي‌پرامين، دزيپرامين، داكسپين، ايمي پرامين، نورتريپتيلين، پروتريپتيلين)، کلوزاپین، كورتيكواستروئيدها، فلوكستين، هالوپریدول، ليتيم، لوکساپین، ماپروتيلين، مولیندون،فنوتیازین ها، تئوفيلين، تیوگزانتین ها، ترازودون و ريتوناوير ـ در مصرف همزمان بوپروپيون با اين داروها، خطر بروز حملات تشنجی ممكن است افزايش يابد.
لوودوپا، آمانتادین ـ مصرف همزمان بوپروپیون با این داروها ممکن است منجر به افزایش عوارض جانبی گردد. مقدار مصرف بوپروپیون در شروع کاهش یابد و سپس به تدریج اضافه شود.
سیستم نیکوتین رسانی پوستی ـ استفاده همزمان از این سیستم همراه با بوپروپیون باعث افزایش فشار خون می گردد. فشار خون در این بیماران باید تحت پایش قرار گیرد.
وارفارین ـ در مصرف همزمان این دارو با بوپروپیون، احتمال خونریزی یا مشکلات ترومبوتیک افزایش می یابد.
تئوفیلین ـ مصرف همزمان این دارو با بوپروپیون ممکن است باعث افزایش غلظت خونی تئوفیلین گردد. - موارد احتیاط:
۱- در طول مصرف این دارو بخصوص در چند ماه اول درمان به منظور بررسي پيشرفت درمان، تغيير احتمالي در مقدار مصرف دارو و كمک به كاهش عوارض ناخواسته، به طور منظم به پزشک خود مراجعه نماييد.
۲- شروع مصرف این دارو باید حداقل 14 روز از قطع مصرف یک داروی منوآمین اُکسیداز فاصله داشته باشد.
۳- این دارو ممکن است در برخی افراد باعث آشفتگی، تحریک پذیری و یا بروز برخی رفتارهای غیر طبیعی گردد. همچنین ممکن است در برخی افراد باعث تصورات و تمایلات خودکشی و یا افسردگی بیشتر گردد. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض، سریعاً پزشک خود را مطلع نمایید.
۴- اين دارو با نام‌های تجاری متفاوت و جهت مصارف مختلف به بازار عرضه می‌شود. قبل از مصرف اين دارو، چنانچه از داروی ضد افسردگی يا ترک مصرف سيگار استفاده می‌كنيد، پزشک خود را مطلع نماييد. در يک زمان مشخص، فقط يك نسخه حاوی بوپروپيون را دريافت نماييد.
۵- در حين مصرف اين دارو، از مصرف نوشابه‌های حاوی الكل خودداری كنيد، زیرا الکل خطر بروز حملات تشنجی را افزایش می دهد.
۶- اين دارو ممكن است باعث بروز احساس كاذب خوب بودن يا خواب آلودگی، گيجی و كم شدن هوشياری در برخی افراد شود. لذا از واکنش خود نسبت به این دارو قبل از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، اطمینان حاصل نمایید. - موارد منع مصرف:
قبل از مصرف اين دارو، چنانچه از داروهای زير استفاده می‌نمایید، پزشک خود را مطلع سازيد:
الکل ـ از مصرف همزمان نوشابه های حاوی الکل با این دارو خودداری نمایید.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ـ در مصرف توأم داروها، رعایت احتیاط ضروری است.
کاربامازپین ـ این دارو ممکن است باعث افزایش دفع اِس سیتالوپرام گردد.
داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی (CNS) ـ مصرف همزمان این داروها و اِس سیتالوپرام باید با احتیاط انجام گیرد.
سایمتیدین ـ با مصرف توأم داروها، مقدار سیتالوپرام در خون افزایش می یابد.
سیتالوپرام ـ اِس سیتالوپرام ایزومر فعال سیتالوپرام راسمیک است، لذا مصرف توأم آنها نباید انجام گیرد.
کتوکونازول ـ با مصرف توأم کتوکونازول و سیتالوپرام راسمیک، مقدار کتوکونازول در خون کاهش می یابد.
لینزولید ـ در مصرف همزمان با اِس سیتالوپرام، سندروم سروتونین گزارش شده است.
لیتیم ـ از آنجایی که لیتیم ممکن است باعث افزایش اثرات اِس سیتالوپرام شود، مصرف توأم داروها باید با احتیاط انجام گیرد. مقدار لیتیم در خون باید مورد پایش و تنظیم قرار گیرد.
متوپرولول ـ در مصرف توأم با اِس سیتالوپرام، مقدار متوپرولول در خون افزایش می یابد.
داروهای مهارکننده منوآمین اُکسیداز ـ مصرف توأم داروها ممنوع است. با مصرف توأم آنها، عوارض جانبی جدی و گاهی اوقات کشنده گزاش شده است. حداقل 14 روز فاصله باید بین قطع مصرف یک دارو (اِس سیتالوپرام یا مهار کننده منوآمین اُکسیداز) و شروع مصرف داروی دیگر لحاظ شود.
داروهـای ضد التهاب غیر استروئیـدی مانند آسپیرین و سایر داروهـای موثـر بر انعقـاد ـ در مصرف توأم بـا اِس سیتالوپرام، احتمال بروز خونریزی دستگاه گوارش فوقانی وجود دارد. رعایت احتیاط ضروری است.
سوماتریپتان ـ با مصرف توأم داروها در برخی بیماران، ضعف، هیپررفلکسی (واکنش مفرط) و عدم توازن گزارش شده است. در صورت مصرف توأم داروها، نظارت کامل بر وضعیت بیمار توصیه می گردد.
وارفارین ـ با مصرف توأم داروها، زمان پروترومبین ممکن است افزایش یابد.
داروها با فعالیت سروتونرژیکی (مانند بوسپیرون، فنتانیل، لیتیم، سوماتریپتان، دلوکستین، آمی تریپتیلین، ترامادول، تریپتوفان) ـ در صورت مصرف همزمان، خطر بروز سندروم سروتونین که یک واکنش نادر ولیکن بالقوه کشنده است، افزایش می یابد.
-
ولبان®
مطالب مرتبط:
اضطراب یکی از شایع‌ترین اختلالات حوزه روانپزشکی است. در این مقاله با انواع اختلالات اضطرابی و نحوه درمان آنها آشنا شویم.
برخی اوقات بیماری‌های جسمی با تظاهراتی مثل افسردگی و اضطراب همراه هستند. به عبارتی شرایط جسمی روی سلامت روان تاثیر می‌گذارد. به این شرایط اختلال روان‌تنی گفته می‌شود.
اختلال دو قطبی یا افسردگی شیدایی چه نشانه هایی دارد؟ برای مطالعه بیشتر درمورد روش های درمان بیماری دو قطبی با ما همراه باشید.
