کمکهای اولیه در حملههای تشنج
اگر یکی از عزیزانمان دچار تشنج یا حمله صرع شد، باید چکار کنیم؟ چه کارهایی را نباید انجام دهیم؟ با مقاله کمکهای اولیه در صرع و تشنج با ما همراه باشید.
تمامی مطالب علمی این سایت، به تایید تیم علمی پزشکی داروسازی دکتر عبیدی رسیده است.
خستگی یکی از شایعترین و ناتوانکنندهترین علائم در مبتلایان به بیماری اماس (MS) است. این علامت با وجود تأثیر عمیقی که بر کیفیت زندگی بیماران دارد، هنوز به خوبی شناخته نشده و زیاد مورد توجه قرار نمیگیرد. در این مطلب به بررسی جامع خستگی در بیماران مبتلا به اماس و روشهای مختلف مدیریت و کنترل آن میپردازیم.
خستگی ناشی از بیماری اماس، به عنوان یک علامت پنهان شناخته میشود، به این معنا که افراد دیگر معمولاً نمیتوانند آن را مشاهده کنند. این خستگی در بیشتر موارد به صورت احساس سنگینی، ضعف عمومی یا کمبود انرژی توصیف میشود و گاهی به صورت فرسودگی کامل تجربه میگردد.
خستگی مرتبط با اماس ویژگیهایی دارد که آن را از خستگیهای عادی متمایز میکند:
• این نوع خستگی معمولاً روزانه احساس میشود.
• حتی پس از یک خواب شبانه آرام، ممکن است در صبح احساس شود.
• شدت خستگی معمولاً در طول روز افزایش پیدا میکند.
• گرما و رطوبت میتوانند آن را تشدید کنند.
• شروع خستگی ممکن است ناگهانی و بدون هشدار باشد.
• معمولاً شدیدتر از خستگی معمولی است.
• بیشتر باعث اختلال در فعالیتهای روزانه میشود.
• نیاز به زمان بیشتری برای بازیابی انرژی دارد.
• ممکن است برای مدت طولانی ادامه پیدا کند.
شایان ذکر است که احساس خستگی به تنهایی دلیل ابتلا به اماس نیست و میتواند با عواملی مثل کمخونی، اختلالهای تیروئید، کمبود ویتامین D، آپنه خواب، عفونتها یا مشکلات اضطرابی هم مرتبط باشد، در نتیجه شناسایی و درمان این عوامل میتواند به کاهش خستگی و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
بنابراین در صورت تجربه خستگی غیرمعمول، مشورت با پزشک ضروری است.
خستگی در بیماران اماس به دو دسته اصلی تقسیم میشود:
خستگی مزمن میتواند بر جنبههای مختلف زندگی تأثیر منفی بگذارد، از جمله:
علاوه بر این، خستگی ممکن است با درد همراه باشد که این دو علامت میتوانند همزمان ظاهر شده و مشکلات بیشتری ایجاد کنند.
ثبت میزان خستگی در طول روز و در زمان انجام فعالیتهای مختلف میتواند به شناسایی الگوها کمک کند. این کار به مدیریت بهتر انرژی و برنامهریزی استراحت و فعالیتها کمک میکند.
استراحت کافی و به موقع میتواند از رسیدن به حد خستگی کامل جلوگیری و انرژی را بازیابی کند. نوع استراحت ممکن است متفاوت باشد، بعضی افراد چند استراحت کوتاه در طول روز را ترجیح میدهند و تعدادی دیگر یک استراحت طولانیتر در زمان مشخص. در زمان استراحت، بهتر است ذهن و بدن کاملاً آرام شوند؛ چرت کوتاه، موسیقی آرامشبخش، یوگا، مدیتیشن یا ذهنآگاهی میتوانند مفید باشد. همچنین اهمیت احترام اطرافیان به زمان استراحت فرد نباید فراموش شود.
با اولویتبندی فعالیتها میتوانیم انرژی را برای کارهای ضروریتر ذخیره کنیم و زمان کافی برای استراحت فراهم کنیم. برنامهریزی واقعبینانه و خودداری از بارگذاری بیش از حد، نقش مهمی در کنترل خستگی دارد .
حفظ وضعیت مناسب بدن در زمان انجام فعالیتهای روزمره به حفظ انرژی کمک میکند. این موضوع نیازمند تمرین و آموزش است. یک فیزیوتراپیست میتواند در شناسایی مشکلات و ارائه تمرینهای مناسب برای بهبود وضعیت بدن کمک کند.
تغییرهای سادهای مثل تنظیم نور، دما و چیدمان میز کار یا خانه میتواند به صرفهجویی در انرژی کمک کند. کاردرمانگرها در ارزیابی محیط و پیشنهاد راهکارهای سادهسازی فعالیتهای روزانه نقش دارند.
رژیم غذایی متعادل به حفظ وزن سالم و تأمین انرژی کمک میکند. تعدادی از راهکارهای حفظ رژیم غذایی متعادل عبارتند از:
نوسانات وزنی(افزایش یا کاهش وزن) میتوانند مدیریت خستگی را دشوارتر کنند، بنابراین حفظ وزن مناسب اهمیت دارد و متخصص تغذیه میتواند در برنامهریزی یک رژیم غذایی مناسب کمک کند.
اگرچه ورزش ممکن است با خستگی در تضاد به نظر برسد، اما تحقیقات نشان میدهد که ورزش منظم باعث بهبود عملکرد بدن، افزایش قدرت و آمادگی جسمانی و بهبود خلقوخو میشود. نکته مهم، برقراری تعادل بین ورزش و استراحت و خنک ماندن در زمان فعالیت است، بهویژه در مواقعی که گرما خستگی را تشدید میکند. بهطور کلی، انجام ورزشهای هوازی و تقویتی با شدت مناسب و در شرایط خنک می تواند در برنامههای توانبخشی، به کاهش خستگی کمک کند.
مدیریت استرس، آموزش تکنیکهای آرامسازی، حضور در گروههای حمایتی، رفتاردرمانی شناختی و رواندرمانی از جمله روشهای مؤثر در کاهش خستگی و بهبود کیفیت زندگی بهشمار میآیند .
پرهیز از گرم شدن بیش از حد و استفاده از روشهای خنککننده می تواند به کنترل خستگی کمک کند. در بعضی مطالعات، گزارش شده است که ژاکت یا کلاه خنککننده باعث بهبود عملکرد ذهنی، افزایش تحمل فعالیت و کاهش خستگی میشوند، هرچند میزان اثرگذاری متوسط بوده و در افراد مختلف متفاوت است.
با توجه به تأثیر عمیق خستگی بر افراد مبتلا به اماس، در صورت ابتلا به این بیماری، میتوانیم با کمک تیم درمانی، راهکارهای مدیریت خستگی را پیدا و کیفیت زندگی خود را حفظ کنیم. فراموش نکنیم که درمانهای غیردارویی، در خط اول درمان قرار دارند و داروها تنها در موارد خاص و با نظر متخصص استفاده میشوند.
IR-0927-ABD-4090-AS
منابع:
همه حقوق این وبسایت متعلق به داروسـازی دکتـر عبیدی است. © 1404
دیدگاه کاربران