فروفورت روزانه®

پیشگیری از فقر آهن در خانم های سنین باروری و دختران نوجوان

مصرف این فرآورده طی دوران بارداری و شیردهی جهت درمان کمبودهای آهن و اسید فولیک مطابق با دستور پزشک انجام می‌گیرد

۱- این فرآورده را با مشورت پزشک یا داروساز مصرف نمایید.
۲- مواد موجود در غذاهای گیاهی که با آهن تشکیل کمپلکس می‌دهند (مانند فیتات ها، اُگزالات‌ها و فسفات‌ها) و همچنین مواد موجود در قهوه، چای، شیر و نوشیدنی‌های کولا از جذب آهن به درون خون جلوگیری می‌نمایند.
۳- این فرآورده باید بدون جویدن و همراه با مقادیر کافی آب مصرف شود.
۴- این فرآورده باید به صورت ناشتا و با معده خالی در هنگام صبح (حدود یک ساعت قبل از صبحانه) و یا در فاصله زمانی مناسب، حدود ۲ ساعت قبل و یا بعد از غذا مصرف شود.
۵- در صورت اشکال در بلع کپسول، محتویات درون آن را به طور کامل تخلیه و به درون یک قاشق سوپ‌خوری منتقل نمایید. سپس آن را با مقادیر کافی آب میل کنید.
۶- دوره درمان توسط پزشک تعیین می‌گردد.
۷- مصرف خوراکی آهن باید حتی پس از نرمال ‌شدن نتایج هموگلوبین، همراه با پایش میزان فریتین سرم ادامه یابد.
۸- دوره درمان بر اساس شدت کم‌خونی و نیاز فردی معمولاً ۳ تا ۶ ماه است که ممکن است در برخی موارد طولانی‌تر نیز گردد.
۹- در مواردی که به نظر می‌آید اثر فرآورده به شدت قوی و یا بسیار ضعیف است، با پزشک خود مشورت نمایید.
۱۰- در صورت فراموش ‌کردن مصرف یک نوبت از فرآورده، آن نوبت را مصرف ننموده و برنامه عادی خود را ادامه دهید. از دوبرابر کردن مقدار فرآورده خودداری کنید.

۱- این فرآورده حاوی رنگ تارترازین ( زرد شماره ۵) است و ممکن است مصرف آن در افراد مستعد ایجاد واکنش‌های حساسیتی نماید.
۲- در هنگام رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، مراقبت خاصی مورد نیاز نمی‌باشد.
۳- آزمایش تشخیصی بنزیدین در هنگام مصرف آهن میتواند مثبت گردد.
۴- به دلیل امکان تغییر تیره رنگ مدفوع، آزمایش وجود خون مخفی در مدفوع ممکن است مثبت شود.

۱- حساسیت به هر یک از مواد متشکله این فرآورده
۲- مقادیر زیاد آهن خون (هموکروماتوز، همولیز مزمن)
۳- در اختلالات مصرف آهن (مانند کم خونی سیدروبلاستیک، کم خونی ناشی از مسمومیت با سرب، تالاسمی)
۴- در کم خونی مگالوبلاستیک ناشی از کمبود ویتامین B12 (به عنوان مثال به علت فقدان فاکتور ذاتی)
۵- مصرف در کودکان کمتر از ۶ سال

قبل از مصرف این فرآورده، چنانچه از داروهای زیر استفاده می‌نمایید، پزشک خود را مطلع سازید: داروهای ضد درد یا ضد روماتیسم (مانند سالیسیلات‌ها و فنیل بوتازون) – مصرف توام این داروها با این فرآورده می‌تواند باعث وخامت تحریکات مخاط گوارشی گردد.
داروهای ضد تشنج – مصرف مقادیر بالای این فرآورده می‌تواند باعث افزایش حملات تشنجی در بیماران تحت درمان با داروهای ضد تشنج گردد.
تتراسیکلین‌ها، داروهای بیس فسفونات – جذب آهن، تتراسیکلین‌ها و داروهای بیس فسفونات مهار می‌گردد.
کلستیرامین، داروهای حاوی کلسیم، منیزیم و آلومینیم (مانند آنتی اسیدها، نمکهای جانشین کلسیم و منیزیم) – جذب آهن مهار می‌گردد.
پنی سیلامین، ترکیبات خوراکی طلا، إل – متیل دوپا، لوودوپا، إل – تیروکسین – جذب این داروها اگر همزمان با آهن مصرف شوند، مختل می‌گردد.
آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولونی مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، نورفلوکساسین و آفلوکساسین – جذب این داروها در مصرف همزمان با آهن به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
داروهای سیتوتوکسیک، سولفوناميدها، داروهای ضد صرع، باربیتوراتها – این داروها جذب اسید فولیک را مختل می‌نمایند. به طور کلی فاصله زمانی مصرف این فرآورده با سایر داروهای فوق باید حداقل ۲ ساعت باشد.