فروفورت انرژی ®

پیشگیری از فقر آهن
درمان نگهدارنده در مبتلایان به کم خونی فقر آهن
افزایش سطح انرژی و رفع خستگی
تقویت مو و ناخن

مصرف این فرآورده طی دوران بارداری و شیردهی مطابق با دستور پزشک انجام می‌گیرد.

1. مواد موجود در غذاهای گیاهی که با آهن تشکیل کمپلکس می‌دهند (مانند فیتات‌ها، اگزالات‌ها و فسفات‌ها) و همچنین مواد موجود در قهوه، چای، شیر و نوشیدنی‌های کولا که از جذب آهن به درون خون جلوگیری می‌نمایند.
2. این فرآورده باید بدون جویدن و همراه با مقادیر کافی آب مصرف شود.
3. این فرآورده باید به صورت ناشتا و با معده خالی در هنگام صبح (حدود یک ساعت قبل از صبحانه) و یا در فاصله زمانی مناسب، حدود 2 ساعت قبل و یا بعد از غذا مصرف شود.
4. در صورت اشکال در بلع کپسول، محتویات درون آن را به طور کامل تخلیه و به درون یک قاشق سوپخوری منتقل نمایید. سپس آن را با مقادیر کافی آب میل کنید.
5. دوره مصرف توسط پزشک تعیین می‌گردد
6. مصرف خوراکی آهن باید حتی پس از نرمال شدن نتایج هموگلوبین، همراه با پایش میزان فریتین سرم ادامه یابد.
7. دوره مصرف بر اساس شدت کم‌خونی و نیاز فردی معمولا 3 تا 6 ماه است که ممکن است در برخی موارد طولانی‌تر نیز گردد.
8. در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی، با پزشک خود مشورت نمایید.
9. در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت از فرآورده، آن نوبت را مصرف ننموده و برنامه عادی خود را ادامه دهید. از دو برابر کردن مقدار فرآورده خودداری کنید.

در صورت بروز هرگونه حساسیت به هر یک از اجزای فرآورده از مصرف آن پرهیز نمایید.
از مصرف بیش از مقادیر توصیه شده خودداری نمایید.

1- حساسیت به هر یک از مواد متشکله این فرآورده
2- مقادیر زیاد آهن خون (هموکروماتوز، همولیز مزمن)
۳- در اختلالات مصرف آهن (مانند کم خونی سیدروبلاستیک، کم خونی ناشی از مسمومیت با سرب، تالاسمی)
4- مصرف در کودکان کمتر از ۶ سال

قبل از مصرف این فرآورده، چنانچه از داروهای زیر استفاده می نمایید، پزشک خود را مطلع سازید: داروهای ضد درد یا ضد روماتیسم (مانند سالیسیلات ها) – مصرف توام این داروها با این فرآورده می تواند باعث وخامت تحریکات مخاط گوارشی گردد.
داروهای ضد تشنج – مصرف مقادیر بالای این فرآورده می تواند باعث افزایش حملات تشنجی در بیماران تحت درمان با داروهای ضد تشنج گردد.
تتراسیکلین ها، داروهای بیس فسفونات – جذب آهن، تتراسیکلین ها و داروهای بیس فسفونات مهار می گردد.
کلستیرامین، داروهای حاوی کلسیم، منیزیم و آلومینیم (مانند آنتی اسیدها، نمکهای جانشین کلسیم و منیزیم) – جذب آهن مهار می گردد.
پنی سیلامین، ترکیبات خوراکی طلا، إل – متیل دوپا، لوودوپا، إل – تیروکسین – جذب این داروها اگر همزمان با آهن مصرف شوند، مختل می گردد.
آنتی بیوتیک های فلوروکینولونی مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، نورفلوکساسین و آفلوکساسین – جذب این داروها در مصرف همزمان با آهن به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
داروهای سیتوتوکسیک، سولفوناميدها، داروهای ضد صرع، باربیتوراتها – این داروها جذب اسید فولیک را مختل می نمایند. به طور کلی فاصله زمانی مصرف این فرآورده با سایر داروهای فوق باید حداقل ۲ ساعت باشد.