کودکان نیز مانند بزرگسالان، می‌توانند در هر سنی به بیماری کووید-19 و عوارضِ ناشی از آن مبتلا شوند.

در حالی که احتمال ابتلای کودکان به کووید-19 به اندازه بزرگسالان است، کمتر احتمال دارد که کودکان به فرم شدید بیماری مبتلا شوند. تا 50 درصد از کودکان و نوجوانان ممکن است کووید-19 بدون علامت داشته باشند. با این حال، برخی از کودکان مبتلا به کووید-19 باید در بیمارستان بستری شوند، در بخش مراقبت‌های ویژه تحت درمان قرار گیرند یا زیر دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) قرار گیرند.

افزایش خطر ابتلای کودکان به کرونا در صورت داشتن بیماری زمینه ای

داشتن برخی از شرایط یا اختلالات ممکن است خطر ابتلای کودک به فرم شدید بیماری با کووید-19 را افزایش دهد، از جمله:

  • چاقی
  • دیابت
  • آسم
  • بیماری قلبی مادرزادی
  • اختلالات ژنتیکی
  • اختلالاتی که بر سیستم عصبی یا متابولیسم تأثیر می‌گذارند

 

نوزادان چگونه تحت تأثیر کووید-19 قرار می‌گیرند؟

نوزادان زیر 1 سال ممکن است بیشتر از کودکانِ بزرگتر در معرض خطر ابتلا به فرم شدید بیماری کووید-19 باشند.

نوزادان تازه متولد شده ممکن است در حین زایمان یا در صورت تماس با افراد یا پرستارانِ مبتلا به بیماری پس از زایمان، به کووید-19 مبتلا شوند.

پس از زایمان، در صورت ابتلا به کووید-19 یا داشتن علائم کووید-19، باید هنگام مراقبت از نوزادِ خود از ماسکِ مناسب استفاده کنیم و دست‌های خود را مرتبا بشوییم. نگه داشتن تخت نوزاد در کنار تخت مادر در زمانی که در بیمارستان هستیم مشکلی ندارد، اما در صورت امکان باید فاصله معقولی را با نوزاد خود حفظ کنیم. در صورت رعایت این اقدامات، خطر ابتلای نوزاد به کووید-19 کاهش می‌یابد. با این حال، در صورت ابتلا به فرم شدید بیماری، ممکن است لازم باشد به طور موقت از نوزاد خود جدا شویم.

بسته به شرایط، ممکن است نوزادان مبتلا به کووید-19 بدونِ علامت از بیمارستان به خانه فرستاده شوند. توصیه می‌شود مراقبان نوزاد برای محافظت از خود دائما ماسک داشته باشند و دست‌های خود را بشویند. پیگیری مکرر با پزشکِ کودک، از طریق تماس تلفنی، ویزیت مجازی یا ویزیت در مطب، به مدت 14 روز ضروری است.

 

علائم و نشانه‌های کرونا در کودکان چیست؟

کودکان مبتلا به کووید-19 ممکن است علائم زیاد یا علائم خفیفی داشته باشند یا حتی بدون علامت باشند. شایع‌ترین علائم کووید-19 در کودکان سرفه و تب است. سایر علائم و نشانه‌های احتمالی عبارتند از:

  • تب یا لرز
  • سرفه
  • تنگی نفس یا اختلال در تنفس
  • خستگی
  • دردهای عضلانی یا بدن درد
  • سردرد
  • از دست دادن یا تغییر حس چشایی یا بویایی
  • گلو درد
  • احتقان یا آبریزش بینی
  • حالت تهوع یا استفراغ
  • اسهال
  • تغییرات پوستی، مانند تغییر رنگ در دست یا پاها

این علائم ممکن است 2 تا 14روز (به طور متوسط حدود 6 روز) پس از قرار گرفتن کودک در معرض ویروس ظاهر شود. معمولا این دوره در سویه اُمیکرون کوتاه‌تر است.

 

اگر فرزندمان علائم کرونا داشت چه باید کرد؟

تشخیص اینکه فرزندمان به کووید-19 یا بیماری دیگری با علائم مشابه، مانند آنفلوآنزا یا تب یونجه، مبتلا شده است، دشوار است.

اگر کودک هر یک از علائم اصلی کووید-19 را دارد، حتی اگر خفیف باشد، باید در خانه بماند و تا پایان دوران قرنطینه (10 روز از شروع علائم) از تماس با افراد دیگر خودداری کند.

اگر فرزندمان مبتلا به کووید-19 باشد، می‌تواند افراد دیگر را حداقل تا 5 روز پس از شروع علائمش آلوده کند.

در صورت احتمال وجود ویروس کرونا در کودکان باید:

  • با پزشک مشورت کنیم.
  • کودک را در خانه و دور از دیگران نگه داریم، و جز برای دریافت مراقبت‌های پزشکی از منزل خارج نشویم. در صورت امکان از فرزندمان بخواهیم از اتاق خواب و حمام جداگانه استفاده کند.
  • توصیه‌های وزارت بهداشت و درمان در مورد شرایط قرنطینه را اجرا کنیم.
  • برای تسکین علائم، به کمک استراحت، مصرف مایعات و استفاده از مسکن‌ها (با مشورت پزشک) تلاش کنیم.

 

اگر کودک بدحال به نظر می‌رسد چه باید کرد؟

کودکان و نوزادان نیز ممکن است به دنبال ابتلا به کووید-19 دچار فرم شدید بیماری و ناخوشی شوند. به همین دلیل مراجعه به موقع به پزشک بسیار مهم است.
اگر فرزندمان شرایط زیر را داشته باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه نماییم:

  • سن کمتر از 3 ماه و دمای بدن 38 درجه سانتیگراد یا بالاتر
  • سن 3 تا 6 ماهه و دمای بدن 39 درجه سانتیگراد یا بالاتر
  • تب به مدت 5 روز یا بیشتر ادامه داشته باشد.
  • کودک خوب غذا نمی‌خورد.
  • کودک بی‌حال به نظر می‌رسد.
  • داشتن تب بالایی که با استامینوفن کنترل نمی‌شود.
  • کودک کم آب است. برای مثال، ادرار کودک کاهش یافته، چشم‌ها گود رفته و یا وقتی گریه می‌کند هیچ اشکی ندارد.

اگر فرزندمان شرایط زیر را داشته باشد باید بلافاصله با اورژانس 115 تماس بگیریم:

  • گردن کودک سفت شده باشد.
  • نور، کودک را اذیت یا او را بی‌قرار می‌کند.
  • کودک دچارتشنج شده یا لرزشی دارد که نمی‌تواند آن را متوقف کند.
  • دست و پاهای کودک به طور غیرعادی سرد است.
  • پوست کودک رنگ‌پریده، آبی یا خاکستری است.
  • گریه کودک ضعیف و یا با صدای بلندی است که شبیه گریه معمول او نیست.
  • کودک خواب‌آلود است و به سختی بیدار می‌شود.
  • کودک به شدت آشفته است (دائما گریه می‌کند) یا گیج است.
  • کودک به سختی نفس می‌کشد و در زمان تنفس عضلات شکم به داخل کشیده می‌شوند.
  • ملاج (نقطه نرم بالای سر) کودک به بیرون برجسته است.
  • مانند زمان‌های معمول به محرک‌ها پاسخ نمی‌دهد یا علاقه‌ای به تغذیه یا فعالیت‌های مورد علاقه‌اش ندارد.

 

اگر کودکان معمولا به فرم شدید بیماری کرونا مبتلا نمی‌شوند، چرا تزریق واکسن کووید-19 ضروری است؟

واکسن کووید-19 می‌تواند از ابتلای کودک به کووید-19 و انتشار آن در خانه و مدرسه جلوگیری کند.

اگر فرزندمان به کووید-19 مبتلا شود، واکسن کووید-19 می‌تواند از ابتلای او به فرم شدید بیماری جلوگیری کند.

تزریق واکسن کووید-19 همچنین می‌تواند به بازگشت کودکان به مدرسه کمک کند و باعث می‌شود کودکان بتوانند با خیال راحت‌تری در بازی‌ها، فعالیت‌های ورزشی و سایر فعالیت‌های گروهی شرکت کند.

 

پیشگیری از ابتلای کودکان و نوزدان به کرونا

اقدامات زیادی وجود دارد که می‌توانیم برای پیشگیری از ابتلای فرزندمان به ویروس کووید-19 و انتقال آن به دیگران انجام دهیم:

  • واکسیناسیون: واکسن‌های کووید-19 خطر ابتلا و انتشار ویروس را کاهش می‌دهند.
  • استفاده از ماسک
  • شستن دست‌ها: شستن مکرر دست‌ها با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه یا در صورت عدم دسترسی به آب و صابون، استفاده از ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل که حداقل 60 درصد الکل دارد. باید از فرزندمان بخواهیم هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را با آرنج یا دستمال بپوشاند و به او یادآوری کنیم که از دست زدن به چشم‌ها، بینی و دهان خود خودداری کند.
  • نظافت و ضد‌عفونی کردن خانه: باید سطوح و اشیائی را که دائما در معرض تماس هستند، تمیز کنیم. همچنین، به طور مرتب سطوحی را که به راحتی آلوده می‌شوند، مانند میز تعویض پوشک کودک، سطوح و وسایلی که کودک اغلب آن‌ها را لمس می‌کند، ضدعفونی کنیم.
  • انتخاب فعالیت‌های ایمن: در صورت امکان فعالیت‌های در محیط باز یا فضاهای با تهویه مناسب را انتخاب کنیم. از انجام فعالیت‌هایی که رعایت فاصله 2 متری با دیگران سخت است، خودداری کنیم. ارتباط با افرادی که واکسینه نشده‌اند یا وضعیت واکسیناسیون آن‌ها مشخص نیست را محدود کنیم. در فضاهای عمومی از دیگران فاصله بگیریم. در صورت امکان از تماس نزدیک با افراد بیمار خودداری کنیم.

علاوه بر این موارد، باید سعی کنیم از ویزیت‌های دوره‌ای کودک و تزریق سایر واکسن‌ها غافل نشویم، به‌ویژه اگر کودک زیر 2 سال سن دارد. نباید اجازه دهیم ترس از ابتلا به کووید-19 مانع از تزریق واکسن برای پیشگیری از سایر بیماری‌های جدی شود.

منابع: National Health Service , Centers for Disease Control and Prevention , Mayo Clinic 

 

IR-0423-ABD-8003-AS