سفر احتمال ابتلا به عفونت با ویروس کرونا و انتشار این ویروس را در جهان افزایش می‌دهد. به همین دلیل ماندن در خانه و پرهیز از سفر بهترین راه برای پیشگیری از ابتلای خود و دیگران به عفونت با ویروس کروناست.

 

بسیار سفر نباید!

مهم‌ترین نکته این است که در صورت احساس کسالت و بیماری، یا در صورتی که طی 14 روز گذشته یکی از اطرافیان ما دچار عفونت با ویروس کرونا شده است، سفر نرویم.

هم‌چنین به هیچ وجه با افراد بیمار و ناخوش همسفر نشویم.

با این وجود، اگر در دوره شیوع ویروس کرونا ناچار به سفر هستیم، ضروری است نکات زیر را در نظر داشته باشیم:

  • احتمال دارد حین سفر به عفونت کرونا مبتلا گردیم و دچار علائم کرونا شویم.
  • حتی اگر علامت‌دار نشویم هم ویروس کرونا را در بین اطرافیان انتشار خواهیم داد.
  • اگر در طول سفر فاصله فیزیکی ما با دیگران کمتر از یک و نیم متر باشد، احتمال ابتلای ما یا دیگران به عفونت کرونا بیشتر می‌شود.
  • اگر ما یا همسفران‌مان در گروه پرخطر هستیم و در صورت ابتلا به عفونت کرونا به احتمال زیاد به علائم شدید یا بسیار شدید دچار می‌شویم، بهتر است سفر را کاملا محدود کنیم یا از آن بپرهیزیم. (گروه پرخطر شامل افراد سالخورده یا مبتلایان به بیماری‌های زمینه‌ای مزمن مانند دیابت و بیماری‌های تنفسی یا افراد تحت درمان با داروهای کاهش دهنده قدرت سیستم ایمنی بدن می‌شود.)
  • اگر اشخاصی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم در گروه پرخطر هستند، با توجه به افزایش احتمال ابتلای ما در سفر به ویروس کرونا (حالت علامت‌دار یا بدون علامت)، باید در هنگام بازگشت از سفر تمهیدات لازم را بیندیشیم.
  • در برنامه‌ریزی خود به قوانین مبدا و مقصد در مورد قرنطینه پس از سفر توجه کنیم.

اگر با توجه به همه این موارد به سفر رفتیم، باید در طول سفر نکات بهداشتی پیشگیری از سرایت ویروس کرونا را با دقت رعایت نماییم، به‌ویژه شست‌وشوی دست‌ها و استفاده از ماسک در اماکن عمومی.

 

سفر هوایی در دوران کرونا

ایستادن در صف بازرسی و سالن فرودگاه معمولا با قرار گرفتن در فاصله نزدیک با دیگران و لمس برخی سطوح همراه است. خوشبختانه با توجه به شیوه گردش هوا و تصفیه هوا درون هواپیما، امکان انتشار ویروس و سایر میکروب‌ها داخل هواپیما بسیار ناچیز به نظر می‌رسد.

اما از سوی دیگر، نشستن در هواپیمای پر از مسافر، در فاصله کمتر از یک و نیم متر در کنار دیگران و برای مدت چندین ساعت، به لحاظ انتشار ویروس کرونا کار پرخطری به شمار می‌آید.

 

سفر زمینی با وسایل نقلیه عمومی در دوران کرونا (با اتوبوس یا قطار)

در سفر با اتوبوس یا قطار در بیشتر موارد مجبور هستیم در فاصله کمتر از یک و نیم متر با دیگران برای چند ساعتی بنشینیم و این کار با توجه به شیوع ویروس کرونا، پرخطر محسوب می‌شود.

 

سفر زمینی با خودروی شخصی در دوران کرونا

توقف در بین راه برای سوخت، غذا و نیازهای بهداشتی ما را در معرض فاصله نزدیک با سایر افراد یا لمس سطوح قرار می‌دهد.

 

پیش‌بینی نیازهای سفر در دوران شیوع ویروس کرونا

اگر هم‌چنان مجبور به سفر هستیم، پیش‌بینی‌های زیر می‌تواند خطر سفر در دوران کرونا را به حداقل ممکن برساند:

  • به اندازه کافی دارو برای مصرف در طول سفر همراه داشته باشیم تا نیازی به رفتن به داروخانه نباشد
  • به مقدار کافی ژل یا محلول الکلی ضدعفونی‌کننده دست همراه خود و در دسترس داشته باشیم
  • یک ماسک پارچه‌ای چندلایه داشته باشیم که در محل‌های عمومی و شلوغ از آن استفاده کنیم
  • آب و غذای کافی همراه داشته باشیم. احتمال بسته بودن رستوران‌ها در شرایط کنونی بسیار زیاد است و نشستن در رستوران نیز به لحاظ انتشار ویروس کرونا خطرات خاص خود را به همراه دارد.
  • اگر در هتل یا جای عمومی اقامت داریم، پیش از هر کاری نسبت به ضدعفونی کردن سطوح پرتماس و تهویه هوای آنجا و رعایت سایر نکات بهداشتی اقدام کنیم

 

دو پرسش

آیا در دوران کرونا سفر و اقامت در منزل اقوام یا دوستان بی‌خطر است؟

سفر احتمال انتشار و ابتلا به ویروس کرونا را افزایش می‌دهد.

این خطر به‌خصوص در صورت شیوع بالای کرونا در مبدا یا مقصد بیشتر هم می‌شود.

رفتن به منزل کسانی که در دسته پرخطر قرار دارند، با خطر بیشتری برای آن‌ها همراه است؛ زیرا این افراد در صورت ابتلا به عفونت کرونا علائم شدیدی را نشان خواهند داد. (برای اطلاعات بیشتر مقاله آیا می‌دانید خطرات دورهمی و گردهمایی در دوران شیوع عفونت کرونا چیست؟ را مطالعه کنید.)

 

آیا سفرهای طبیعت‌گردی و اردویی بی‌خطر هستند؟

در مناطق جغرافیایی که شیوع ویروس کرونا زیاد است، سفرهایی که با استفاده از امکانات اردویی (کمپینگ) و در دل طبیعت انجام می‌شود احتمال انتشار و ابتلا به ویروس کرونا را زیاد می‌کند؛ زیرا این مسافران در بسیاری از مناطق ناچار باید از امکانات عمومی استفاده کنند و ممکن است در فاصله کمی از سایرین قرار بگیرند.

رفتن به نقاط بسیار دور از دسترس هم مشکلات خاص خود را دارد؛ زیرا در صورت بروز بیماری، دسترسی به امکانات پزشکی در این نقاط بسیار دشوار است.

 

منبع: Centers for Disease Control and Prevention

IR-0821-ABD-5891-WE